Hepimiz güzel bir evimiz olsun, çocuklarımız şık ve güvenli bir mahallede büyüsün isteriz. Hayatımızın önemli bir bölümünü bunu sağlamak için geçiririz. Güzel ev, şık mahalleler hepimiz için ayrı anlamlar taşır. Kimimiz bahçe içinde bir evin özlemini çekerken, ideal ev bazıları içinse; bir gökdelenden her yeri göreceği bir dairedir.

Şehirlerimiz son derece çirkin, kimliksiz, hepsi birbirine benzeyen apartmanlar yığınına dönüşmüş durumda. Yaşadığınız, gezdiğiniz, gördüğünüz, sevdiğiniz ya da sevmediğiniz kentleri bir düşünün. Kentler, mekanlar sizi nasıl karşıladı? Sizde anılar, izler bıraktılar mı? Mekanlar ilk izlenimi ilk görüşte, ilk karşılama alanında bırakır. Biz mimarlar yapıların insanlarla ilk etkileşime geçtiği alanları (cephe, giriş kapısı, koridor gibi) daha bir özenli tasarlamak isteriz. Bu kentler için de böyledir. Havadan bir kente yaklaşmak, havaalanından ya da bir otogardan kente girmek. Havaalanından merkeze giden yolda gördüklerimiz, otogardan içine açıldığımız meydandaki hareket... Tüm bunlar zihnimize işlenir. Yavaş yavaş kente girmeye ve onu algılamaya başlarız. Kent; kendi simgeleriyle, mimarisiyle, doğasıyla bize kendini anlatmaya başlar.

Bir kenti bazen turist olarak bazen amaçsızca gezeriz. Yaşadığımız kenti ise güncel yaşamın koşuşturması içinde gezdikçe, yaşadıkça algılarız. Bakarız, görürüz, duyarız. Peki içinde bulunduğumuz kenti nasıl algılıyoruz? Kentler üzerimizde nasıl bir izlenim ve etki bırakıyor? Mimarlığın, kentleri meşhur etmek konusunda çok kullanılan bir sanat olduğunu biliyor muyuz ve mimarlığı kentlerimizde kullanabiliyor muyuz?